Intercity 62 - Μετέωρος Λόγος (prod. ML, mix JkOne)

#intercity 62 #tempi #hellenictrain

Κάποια λόγια.. η θέση τους είναι εκεί κοντά στο συναίσθημα. Είναι εκεί για να συναισθανόμαστε γι αυτούς που φύγαν και αυτούς που ηρωικά δέχτηκαν και υπέμειναν τον πόνο και την απώλεια.

Είναι κάποια λόγια που σαν αφύπνιση στο άκουσμα τους, μας θυμίζουν να μην ξεχνάμε το παρελθόν και να προσπαθούμε για το μέλλον... Αυτό των παιδιών μας..

Αυτά είναι τα δικά μου λόγια..και ας είναι κάτι που θα θυμίζει.

Inter City 62 (IC 62)

.....

Αυτό το τραγούδι είναι φόρος τιμής για εκείνους που χάθηκαν άδικα τη μοιραία νύχτα 28-02-2023 στα Τέμπη, με το τρένο της γραμμής IC 62.

Είναι τρεις ιστορίες που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα και οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα του ατυχήματος... είναι τυχαία.

Μαζί με τις ιστορίες... υπάρχουν και κάποια μηνύματα! Όποιος θέλει να καταλάβει...θα καταλάβει.

Καλή Ακρόαση!!

....
Στίχοι:

- Ο Ήλιος βγήκε σήμερα παράξενα απ' τη Δύση, κι ο χρόνος που μου φάνηκε πως είχε σταματήσει... ένα τηλέφωνο νεκρό χωρίς καμία κλήση μα νόμιζα, περίμενα να σ' έχω συναντήσει.
Εδώ απ' το ξημέρωμα εδώ και περιμένω, μου είπες πως θα έπαιρνες το τελευταίο τρένο... υπέθεσα θα σ έβρισκα πολύ πια πεινασμένο και σου φερα απ'το κέικ σου αυτό το αγαπημένο.
- Είμαι εδώ με νερό, το σακάκι σου το πιο καλό, μου το ζήτησες να στο κρατώ σχεδίαζες meeting εδώ και καιρό.
Για αυτό που δουλεύεις τα βράδια, που αργούσες να κοιμηθείς, είναι αυτό που θα αλλάξει τα πάντα, μου έλεγες κάτσε να βγει και θα δεις.
- Σε παίρνω στο τηλέφωνο και δε μου απαντάς, αγχώνομαι εκεί έξω για αυτούς που συναντάς. Ξέρω προσέχεις μα θα δεις όταν γίνεις και συ των παιδιών σου μπαμπάς.
Από τότε που χάθηκε η μάνα σου στα Τέμπη τροχαίο το είπαν αυτοί, με τα τρένο σου βγάζω εισιτήριο, λωρίδες δύο (είναι) τι μπορεί να συμβεί;
......
Θεέ μου πως το λένε αυτό στους γονείς... πες μου πως θα τ αντέξουν, πως θα ακούσουν αυτό που θα πεις.
Πώς η μάνα αυτή, δε θα δει το παιδί, η γυναίκα τον άντρα της πώς δε βρει κι ο πατέρας πως χάνει το γιο του και πως τη μάνα του πάει να βρει.
......
- Μητέρα μου μη βιάζεσαι "εγώ λοιπόν θ αργήσω" γιατί ο δρόμος μάτωσε φοβάμαι θα γλιστρήσω. Είναι κι άλλα παιδιά εδώ κάποια θα σου συστήσω μα είμαι πλέον μακριά οπότε θα καθίσω.
Ακούω όμως φωνές και κλάματα απ'το σπίτι, ελπίζω να είσαστε καλά κι η γάτα μας η Kitty. Αν είναι γιατι κόψανε το ρεύμα απ'το σπίτι, μη νοιάζεσαι να σαι καλά.. θα βρούμε κάποια λύση.
- Αγάπη μου το άκουσες δε θα γυρίσω πίσω, ήταν το "πάμε κι όπου βγει" που θέλω να ερευνήσω..ξέρεις πως τα προβλήματα ακούω και σαστίζω αφού μαι τελειομανής τα λύνω ξαναρχίζω.
Σ αυτό όμως το πρόβλημα...δεν πρόλαβα τη λύση, γιατί ήτανε η κλωστή λεπτή δεν άντεξε τη χρήση. Και κει που πας να σηκωθείς το μέλλον ν αντικρίσεις, βλέπεις ζώα να καίγονται και δάση στις ειδήσεις.
- Πατέρα μην αγχώνεσαι μεγάλωσα μ αγάπη, ήταν βαρύ το τίμημα πήρες πολλά στην πλάτη. Η μάνα μου έφυγε νωρίς κάπου στα Τέμπη βράδυ, τώρα θα πάω να τη βρω και γω στα Τέμπη εχάθη.
Πατέρα μου είναι εδώ πολλοί παιδιά γονείς παππούδες, πατέρα ευθύνονται αυτοί... πολιτική ασκούντες. "Δεν ήτανε δυστύχημα" οι εικόνες όλες που δες, θυσία αθώων ήτανε στις σύγχρονες τις χούντες .
.....
Θεέ μου πως το λένε αυτό στους γονείς... πες μου πως θα τ αντέξουν, πως θα ακούσουν αυτό που θα πεις.
Πώς η μάνα αυτή, δε θα δει το παιδί, η γυναίκα τον άντρα της πώς δε βρει κι ο πατέρας πως χάνει το γιο του και πως τη μάνα του πάει να βρει.
......
Κάποια λόγια.. η θέση τους είναι εκεί κοντά στο συναίσθημα. Είναι εκεί για να συναισθανόμαστε γι αυτούς που φύγαν και αυτούς που ηρωικά δέχτηκαν και υπέμειναν τον πόνο και την απώλεια.

Είναι κάποια λόγια που σαν αφύπνιση στο άκουσμα τους, μας θυμίζουν να μην ξεχνάμε το παρελθόν και να προσπαθούμε για το μέλλον... Αυτό των παιδιών μας..

Αυτά είναι τα δικά μου λόγια..και ας είναι κάτι που θα θυμίζει.

InterCity 62

@vagelisarar8632 1 year ago

Παρόλο που δεν είμαι και πολύ συμπαθών του χιπχοπ και απεχθάνομαι την τραπ το τραγούδι αυτό είναι όμορφο, δεν πρέπει να ξεχάσουμε αυτούς τους ανθρώπους που έφυγαν τόσο άδικα. Επιτέλους να τιμωρήσουμε αυτούς που μας έφεραν ως εδώ. Με έκανε να βουρκωσω ο στίχος σου.