Ψυχοπαθής: μύθοι και αλήθειες | Eri Ioannidou | TEDxUniversityofCrete

Ευγε! Πολυ καλο βιντεο επιτελους!!

Εξαιρετική!!! Χίλια μπράβο της!

Σχόλιο από ένα φόρουμ που έγραφαν για τις εμπειρίες τους με οριακούς. Τα άτομα αυτά ποτέ δεν θα ξεκινήσουν μια σχέση εάν πρώτα δεν βεβαιωθούν ότι η "άλλη πλευρά" θα τους ερωτευτεί. Δεν ρισκάρουν με τέτοια διότι ο φόβος της εγκατάλειψης είναι τεράστιος. Στην αρχή εξιδανικεύουν τον άλλο σε απίστευτο βαθμό. Πχ "έναν άνθρωπο σαν εσένα περίμενα σε όλη μου την ζωή", "σε θαυμάζω, σε καμαρώνω", " κανείς δεν με έχει πηδήξει καλύτερα ποτέ πριν", "είσαι ο πιο σημαντικός που πέρασε από την ζωή μου", "σε κανέναν άλλο δεν έχω ανοιχτεί όσο μαζί σου" και άλλα παρόμοια. Τότε είναι και η στιγμή που σου "πασάρουν" γλυκά -γλυκά το προσωπικό τους δράμα φορτώνοντας έτσι ανεπαίσθητα το βάρος της ύπαρξής τους στους ώμους σου. Αυτό το "πασάρισμα" καλύπτει κυρίως δύο ανάγκες 1. την ολοκλήρωση της εξιδανίκευσης 2. την μεταβίβαση της ευθύνης και την μείωση της ενοχικότητας όταν θα συμβεί η εγκατάλειψη που είναι δεδομένη (το ήξερες ή σου είχα πει από την αρχή ποια είμαι) τίποτα δεν είναι τυχαίο και όλα γίνονται ασυνείδητα. Η ευθύνη τώρα είναι επάνω σου χωρίς να το ξέρεις. Αλλά εσύ νοιώθει ήδη Θεός, εκεί θα κωλώσεις? Εξάλλου το κορίτσι σε αγαπάει τι έχεις να φοβηθείς? Η δύναμη της αγάπης είναι τεράστια. Θα είσαι εκεί γι' αυτήν και το εννοείς. Μόλις αισθανθούν κάποια αλλαγή συμπεριφοράς "ύποπτη" προτιμούν να φύγουν πρώτοι. Το κάθε τι που δεν τους αρέσει ή μάλλον που τους ξυπνάει τον τεράστιο φόβο που κρύβουν μέσα τους, είναι λόγος εγκατάλειψης. Πως όμως να παρατήσεις χωρίς ουσιαστικό λόγο, έναν άνθρωπο που τον έχεις θεοποιήσει πριν χωρίς ενοχές;- Διότι συνήθως είναι και τρομερά ενοχικοί.- Είναι απλό. Ενοχοποιείς τον άλλον. Όλο και κάποιος λόγος θα υπάρχει. Κανείς δεν είναι τέλειος εξάλλου. Το κάθε τι χρησιμοποιείται, ούτε καρφίτσα πέφτει κάτω, η κάθε φράση, η κάθε χειρονομία, όλα περνούν από επεξεργασία. Αρχίζεις και νοιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά αλλά δυσκολεύεσαι να αντιδράσεις. Την μία νοιώθεις βασιλιάς, την άλλη ζητιάνος. Αυτή η εναλλαγή σε σκοτώνει. Προσπαθείς να καταλάβεις, να βάλεις την λογική σου σε λειτουργία, να κατανοήσεις. Μάταιο. Αρχίζεις και αντιδράς. Έχεις θυμό μέσα σου που δεν εκφράζεται γιατί φοβάσαι την αντίδραση της και τον καταπνίγεις. Το νοιώθεις ότι θα σε παρατήσει για λιγότερο σημαντικούς λόγους, που να θυμώσεις κιόλας. Εάν δεν έχεις τα κότσια να φύγεις θα αρχίσεις να αντιδράς μέσο του παράπονου και της γκρίνιας, διότι είναι η μόνη ισχύς που σου έχει απομείνει μέσο της αδυναμίας σου. Θέλεις να νοιώσεις πάλι βασιλιάς. Θα έδινες τα πάντα γι' αυτό. Οι ρόλοι πλέον έχουν αντιστραφεί. Έχεις αρχίσει να κάνεις λάθη πάνω στην συναισθηματική σου σύγχυση και αυτό είναι κάτι που θα πληρώσεις ακριβά! Το τέλος θα σε βρει να κλαις μπροστά σε μια ταφόπλακα η οποία πάνω της θα γράφει το όνομα του ενόχου, του φονιά αυτής της σχέσης. Το δικό σου όνομα. Θα είσαι απαρηγόρητος για το έγκλημα που διέπραξες. Ωστόσο επρόκειτο για αυτοκτονία.

Ξεκινησα και αρχισα να γραφω πολλες γραμμες και μετα αρχισα να παταω BACKSPACE φοβισμενος.Εχω δομησει την επιστημη μου εχετε δομιση τους ορους σας.

Καταπληκτική!!!!!👏👏👏👏

Καλή ομιλία!

Υπέροχη👏👏👏👏

Θα ήθελα να επικοινωνήσω με την κυρία αναγνωρίζω τα συμπτώματα σε πολύ κοντινό μου πρόσωπο

Ευχαριστώ πάρα πολύ. Θα διαφωνήσω όμως στο θέμα ενσυναίσθηση. ¨Οση και να δώσεις θα σε κακοποίησει. Δεν υπάρχει περίπτωση. Και ειδικά εάν δεν έχεις ξαναβιώσει πριν κάτι τέτοιο. Δεν επρόκειτο για άνθρωπο εκεί. Κι ένας χειριστικός ψυχοπαθητικός δίχως ενσυναίσθηση, συγνώμη τα είδα όλα. Θα κλαις και θα σου έρχεται πάρα πολύ κοντά στο πρόσωπο και θα σου λέει, σε σιχαίνομαι όταν κλαις και κάτι τέτοια θα ρουφάει έτσι με το στόμα του. Κατ αρχήν εκεί πάει χλακ, χλακ, χλακ, χλακ ανά δευτερόλεπτο μετά από κάποια φάση. Πως να το περιγράψω; Πάνω κάτω, δηλαδή ένα έτσι πάνω κάτω των συναισθημάτων, έτσι πολύ απότομες αλλαγές από το ένα δευτερόλεπτο στο άλλο. Είσαι σε συνεχόμενο σοκ, ώρες ώρες, δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς. Κι αναλόγως τι έχει μάθει άπ΄ έξω. Δηλαδή ποιές συμπεριφορές, έχει μάθει απ΄ έξω. Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα κλάψει τόσο πολύ και δεν φώναξα τόσο πολύ, όχι κατάφατσα οι φωνές. Δεν ξέρω μπορεί να μη ζούσα. Ο συγκεκρημένος, ξέρει ποιός είναι και θέλει να είναι έτσι, το θεωρεί δύναμη. Ναι, υπάρχουν και τέτοιοι. Και κατ αρχήν αυτό που κατάλαβα, τον φτιάχνει εάν νευριάσεις. Στο τέλος ή και ενδιάμεσα, δεν ήξερα πλέον ποια ήμουν και ποιός είναι και πώς είναι. Αυτό που μπορώ να πω, ότι είναι υπερβολικά εγωιστής, το υπέρτατο που είδα σε όλη μου τη ζωή, διαστρεβλωτής, υπερπαρητηρικός, υπέρ οξύθημος, ψεύτης, παρανοικός, ενοχοποιητικός, αιφνιδιαστικός, προσβλητικός μέσα σε κόσμο, υποτημιτικός, σκηνοθέτης κάπως και γενικώς, μιλούσε πολύ διαστρεβλωμένα μετά από κάποια φάση, μετά από κάποια φάση δεν υπήρχε σχεδόν τίποτε το θετικό. Παρακαλώ πολύ σκεφτείτε και τους παθόντες από τέτοια άτομα, αυτά κι αν δε χρειάζονται ενσυναίσθηση. Ξέρετε πώς τα διαχειρίζεται ο κόσμος; ¨Η αρκετός κόσμος, ενώ πάσχουν ακόμα; Παθαίνεις, όπως οι στρατιώτες από τον πόλεμο PTBS κι όχι μόνο. ¨Εχω δει άλλη γυναίκα από το ίδιο άτομο που έχει προκληθεί σοβαρή βλάβη. ¨Εμεινε ανάπηρη, ψυχικά, δεν ξέρω πως λέγεται, ενώ πριν ήταν υγειής, το έμαθα αργά κάπως. Κι αυτός είναι έξω και γλεντάει κι ούτε που μπήκε γι΄αυτό. Συγνώμη επρόκειτο για τέρατα. Πρέπει να το λέμε, όπως είναι σε κάποιες περιπτώσεις.

Τι απίστευτη που είναι!!!

Συνέχισε έτσι

Σε ποιον να δώσεις ενσυνσιαθηση?? Τι να πω θα σταματήσω εδώ γιατί εσείς δεν ζείτε με ψυχοπαθή και αυτό το καταλάβαμε

Συμφωνώ με όσα κατάθεσε ο Βαλερεφόντης επαυξάνοντας. Όταν η ψυχιατρική δεν προλαμβάνει τα ψυχιατρικά νοσήματα, τα επαυξάνει.

Τη κάνουμε όταν ζούμε με τέτοιους ανθρώπους;;;